26 oktober 2020
Vroeger was het leven viezer. Neem het fascinerende verschijnsel van de stootskant (of stootkant). Toen dames nog lange rokken droegen, letterlijk tot de grond, werd onderaan, aan de binnenkant, een stevige, wasbare band genaaid. Hij diende als buffer tussen het straatvuil en de stof van het kledingstuk. Dat straatvuil was vuiler dan nu. Nee, geen … Lees verder
13 oktober 2020
Het was geen pretje om mijn oude tante Mien te zoenen: haar wang was altijd vochtig en prikte een beetje – het één kwam door haar traanogen (vermoedde ik), het ander van weggeschoren gezichtsbeharing. Maar gezoend moest er worden: je kon dat toch niet weigeren? Dat was in de jaren zestig, toen de sociale zoen … Lees verder
1 september 2020
Ik heb een klein medaillon, goud met zwart, met voorop een soort druiventrosje en aan de achterkant een deurtje, waarachter je een fotootje kunt bewaren. Dergelijke medaillons waren vroeger heel geliefd, reden waarom je in oude fotoalbums zo nu en dan een groepsfoto ziet, waar met een klein schaartje één hoofd zorgvuldig is uitgeknipt. In … Lees verder
14 augustus 2020
Weet iemand nog wat vingerdoekjes zijn? Een behoorlijke huwelijksuitzet omvatte in de 20ste eeuw behalve deftige servetten van linnendamast, groot en klein, ook piepkleine vingerdoekjes. Die mochten er wat fleuriger uitzien, want ze waren voor bij het ontbijt, of bijvoorbeeld het theedrinken in de tuin. In de uitzet van mijn moeder, getrouwd in 1951, zaten … Lees verder
4 augustus 2020
Er is een gek verhaal over strohoeden, dat nauwelijks te geloven zou zijn als het niet zo uitvoerig gedocumenteerd was op internet: dat van de Straw Hat Riots in New York, september 1922. Ook in de VS was dit zomerse hoofddeksel in de mode geraakt, en het seizoen was, ongetwijfeld onder invloed van adverteerders, precies … Lees verder
27 juli 2020
Honderd jaar geleden werd de strohoed ineens razend populair. Hoeden waren toch al verplicht, voor mannen zowel als vrouwen: maar nu gingen mannen op grote schaal ’s zomers hun vilten hoed vervangen door een van stro. Dat was wel zo luchtig natuurlijk, en een grappig, beetje chic (want nieuw) gezicht. Mijn moeder, geboren in 1924, … Lees verder
9 juli 2020
Kijk nou hoe mooi. Wie zijn het – Romeo en Julia? In de verte zie je, heel klein, nog net een leeuw wegsluipen. Nee, het zijn Pyramus en Thisbe, zó kunstig afgebeeld met inlegwerk van parelmoer, ivoor, been en kostbare steen dat je je ogen er niet van af kunt houden. Het is hetzelfde verhaal: … Lees verder
26 juni 2020
How to read a dress viel tegen. Eigenlijk zijn die twee titels natuurlijk ook raar, want hoezo, je kunt een pak of een jurk toch niet lezen? Het is de suggestie van de semiotiek, de leer van de tekens, met haar voorman Roland Barthes (1915-1980), die een generatie geleden erg hip was onder geesteswetenschappers. Nee, … Lees verder
22 juni 2020
Volgens Lydia Edwards ontstond het mannenpak op 18 oktober 1666, toen Samuel Pepys, de Engelse dagboekschrijver, noteerde hoe koning Karel II zijn vest, broek en jas aantrok: het driedelige pak was geboren. Het lijkt me een betwistbare uitspraak, maar haar How to read a suit is desondanks een mooi, aantrekkelijk boek (en ik verheug me … Lees verder
2 juni 2020
Het gevecht om de ruimte is begonnen. Natuurlijk hebben de rijken altijd meer ruimte gehad dan anderen. Niet alleen waren hun huizen groter, met meer én grotere kamers, ook hadden zij tuinen, hele parken soms, ja zelfs kleren die meer ruimte eisten: denk aan de crinoline en haar dwaze voorloopsters, maar ook aan slepen en … Lees verder