Sari, saree

24 juni 2024

Is er een sierlijker dracht dan de sari (of saree), de lange lap stof die Indiase vrouwen op ingenieuze wijze rond het lijf draperen? In het Wereldmuseum in Amsterdam is er een tentoonstelling aan gewijd.
Wie nog Nederlands-Indische restjes in haar hoofd heeft denkt misschien dat er een verband is met de sarong, die onze koloniale voorouders soms overnamen van de plaatselijke bevolking, maar dat klopt niet. Een sarong is een ruime ‘buis’ van gebatikte stof, de Indiase sari één strook van ruwweg een meter bij 5,5 – six yards, we hadden het er eerder over – die uitsluitend door vrouwen wordt gedragen. Een uiteinde van de stof hangt vaak los over de linker arm. Je kunt je nauwelijks een onhandiger dracht voorstellen om in te werken, te koken, laat staan een band te plakken of de was te doen. Op dat punt gaat de tentoonstelling niet in, afgezien van één beeld van een vrouw die kan fietsen omdat ze haar sari met leuke bandjes om haar kuiten heeft gebonden.
Nee, hier gaat het vooral over identiteit, over culturele expressie, over de ‘heruitvinding’ van de sari en de statements die ermee kunnen worden gemaakt. En daarnaast over hedendaagse modehuizen die ‘iets doen’ met de sari en, onontkoombaar, over bekende namen: Jan Taminiau, Máxima, Lady Gaga….
Zelf had ik graag wat meer geschiedenis en wat minder bling willen zien, maar toch is er veel sari-moois te ontwaren in het voormalige Tropenmuseum, dat zo duidelijk worstelt met oude en nieuwe dilemma’s. Het is er veel prettiger toeven dan 25 jaar geleden, de grote hal is een belevenis — en vergeet de museumwinkel niet, want die is geweldig.