Step-in corset
2 augustus 2016
Advertentie in het socialistische dagblad Het Volk, 16 mei 1929
Wie wil weten hoe het was, hoe het voelde om te leven in vroeger eeuwen (wie es eigentlich gewesen, zoals de beroemde historicus Leopold von Ranke zei) kon een slechter perspectief kiezen dan dat van het ondergoed. Wat hadden ze aan onder hun kleren, de veldheren en de wasvrouwen, de onderwijzeressen en de bankiers? En zat dat wel lekker?
Vanochtend kon ik met de onvolprezen Delpher moeiteloos achterhalen wanneer de step-in in Nederland op de markt kwam: 1929 moet het zijn geweest. De step-in (die oorspronkelijk step-in corset blijkt te heten, en in het Frans corset-ceinture) was een brede gordel van elastisch materiaal, wel 30 cm of zo. Een buis zonder sluiting, die het ouderwetse korset verving. Er hingen vier jarretelles aan, waaraan de kousen werden opgehangen. De step-in maakte je glad en slank. Hij werd meestal op de huid gedragen, en niet over hemd en onderbroek heen zoals het korset, wat altijd een hele toestand was geweest.
Tot in de jaren zestig droegen vrouwen van die dingen. De onderrand rolde mettertijd vaak een beetje op, zodat een vrouw die uit een stoel opstond, even iets omlaag moest sjorren aan de voorkant van haar rok: een verloren gebaar. De opkomst van de panty, de nylon maillot, deed de step-in de das om. Denk ik.
Verloren woorden, verloren gebaren, er zijn er vele: directoire (de onderbroek van toen), step-in, jarretelle… Misschien zijn er belangrijker dingen om te weten, en het was zeker niet wat de oude Ranke bedoelde, maar als je iets van vroeger wilt begrijpen zijn ze alles behalve onbetekenend.