Affiche voor Thorn Prikker-tentoonstelling vanaf 13 nov. 2010
Even denk ik: het is best knap, om voor een museum een huisstijl te ontwerpen die jarenlang steevast, altijd, wrevel en onbegrip oproept bij ieder persbericht en elk affiche. Hoe lelijk kun je het krijgen? En dan ook nog de kunst waarover het gaat besmetten? Met onleesbare letters die geen letters zijn? Ik heb het over Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam. De huisstijl is van het bureau Thonik en ingevoerd in 2007.
Maar het is natuurlijk niet speciaal knap om zoiets te verzinnen. Knap is het, het te verkopen met praatjes: dat ze dit hebben ontworpen als [en ik citeer letterlijk] label dat de onderliggende of aanhangende inhoud een ‘brand’ geeft. Of dat een vrije associatie op de opdracht is omgevormd tot een vormmachine, die alles wat eruit komt binnen het concept houdt. Inderdaad zeg. Staat er een vormmachine? Het is een lelijkheidsmachine.