Breien, liefde, lezing
9 maart 2011
Het Hirsch-gebouw, Leidseplein, Amsterdam, vóór 1910
Wat deed ik ’s avonds laat, zo vroeg ik een half jaar geleden, voordat ik breide? (In mijn hoofd wordt die vraag, Annie Schmidt-achtig: wat ik dee voordat ik bree.) Vandaag heb ik een zelfgebreide trui aan, de tweede van mijn leven. En ineens weet ik: het is net zoiets als verliefd zijn, breien. Het vult tijd waarvan je niet wist dat je ‘m over had. Verliefdheid houdt op ongeveer diezelfde manier je brein bezig. Zodra je even niet geconcentreerd met iets anders bezig bent, floep! is het er weer, denken, denken. Maar er is nog iets dat ongeveer hetzelfde effect heeft: een boek schrijven.
Daar ben ik nu heel even niet mee bezig omdat ik een lezing voorbereid die ik maandagavond 14 maart houd in Museum van Loon. Het gaat over de Amsterdamse society rond 1900, het uitgaansleven, een theemiddag bij Thérèse Schwartze en de opening van het nieuwe gebouw van Hirsch & Cie in 1912. (Het prentje hieronder is van daarvóór.) Dat was ‘een mondaine middag zoals Amsterdam nog nooit beleefde,’ aldus een verslaggever.