Waar bewaar jij toch je aardappels? vroeg kraamverzorgster Lenie 27 jaar geleden. Ze kon ze niet vinden – logisch, want die had ik zelden in huis. Nu wel, nu is er een plek in de provisiekast waar ze meestal staan, vastkokende, in een zak van drie kilo waarin – dat dan weer wel – de laatste exemplaren steevast uitlopers krijgen, die je moet wegsnijden voordat je ze kunt schillen. Een soort babymoord, en ze bieden nog verbazend veel weerstand. Terwijl ik dat eergisteren stond te doen hoorde ik mijzelf binnenshoofds zeggen bij mij lopen de aardappels altijd uit. Iets voor een talencursus, Hollandser kun je het niet bedenken. Wat is de overeenkomst tussen een spreekuur en een aardappel?