Claude Monet, Vrouw in een tuin (detail). Collectie Hermitage Museum St. Petersburg
Wit is zuiver en puur, licht en zomers. De witte lange broek is alomtegenwoordig, en ook zie je nog steeds van die witte zomerrokken die op antieke onderrokken lijken. Helemaal witte jurken zijn in 2012 meestal bruidsjurken. Vaak strapless – kijk mama, geen bandjes! In emo-programma’s op de tv zijn daarvan dagelijks de vreselijkste voorbeelden te zien. In de 19de eeuw droegen eenvoudige bruiden stemmig zwart. Witte jurken waren in de hogere kringen geliefd voor de zomer; natuurlijk niet strapless, maar hoog gesloten, met lange rok en mouwen. Het zomerse effect kwam door de dunne stof en de kleur.
Ik heb hier al eens over witte jurken geschreven; toen meende ik dat het vooral een verschijnsel van omstreeks 1900 was. Maar de witte jurk op het beroemde schilderij van Monet dat nu in de Amsterdamse Hermitage hangt (zie hieronder), is al van 1867. Gisteren las ik een brief uit 1877 van een Nederlandse moeder aan haar drie dochters die uit logeren waren. Ze schreef dat ze stof voor ‘nette neteldoeksche japonnen’ voor ze had gekocht, en aan de naaister in de maak had gegeven. Die jurken waren vast wit: de meisjes mochten zelf de kleur van de écharpe kiezen waarmee ze gegarneerd zouden worden.