De planeet gaat naar de haaien omdat er veel te veel van alles is, en iedereen meer wil. Dat geldt zoals bekend ook ook voor kleren; zelfs het tweedehands-circuit blijkt overconsumptie te stimuleren.
Het gekke is: ook als ze rijk waren shopten onze voormoeders 100 jaar geleden veel minder bij elkaar dan wat de gemiddelde winkelaarster van Primark tot Bijenkorf nu binnen sleept, voor minder geld.
En dan was ook hun omgang met hun textiele bezit nog zo totaal anders dan de onze. Naast zuinigheid waren ook gepastheid, representatie en traditie van het grootste belang. Iedere mogelijke situatie in het leven eiste een specifiek soort kleding: een stofjas, een ochtendjapon, slobkousen… En was je een jonge moeder, en moest je dan op de foto met je boreling – dan droeg je een bedmutsje, want dat stond fleurig en het hoorde erbij.
(Klik op de foto om hem te vergroten. Op de foto rust auteursrecht.)