Volgens Lydia Edwards ontstond het mannenpak op 18 oktober 1666, toen Samuel Pepys, de Engelse dagboekschrijver, noteerde hoe koning Karel II zijn vest, broek en jas aantrok: het driedelige pak was geboren. Het lijkt me een betwistbare uitspraak, maar haar How to read a suit is desondanks een mooi, aantrekkelijk boek (en ik verheug me op How to read a dress, dat Edwards in 2017 schreef en dat ik tot nu toe had gemist).
Van 17de-eeuwse koningen via de eerste jacquets tot een vuurrood pak van Paul Smith, met aandacht voor zakken, revers, knoopjes, schoudervullingen, strepen, ruiten, omslagen, plooien, dassen: het is een rijk boek met veel mooie illustraties en veel uitleg. Maar… het is wel allemaal Engels, en met een sterke nadruk op de Angelsaksische wereld.
Ik begon al bladerend te verlangen naar zo’n boek in het Nederlands, met Nederlandse voorbeelden en Nederlandse kiekjes. Een boek waarin Couperus’ roze smoking staat (hebben ze die niet in het Kunstmuseum Den Haag?) en Opa’s tropenpak, en terlenka pakken uit de jaren vijftig, en het ribfluwelen pak van burgemeester André van der Louw…
En die twee maten te kleine, blauwe pakken die Nederlandse politici in de 21ste eeuw gingen dragen, had je dat eigenlijk in andere landen ook? Je hoort wel veel over globalisering, maar als je van dichtbij kijkt naar zoiets gewoons als een pak, dan loopt het daarmee nog wel los.