Ileen
Montijn

 

Maatje nul

23 september 2024

'Heroin chic' is een term die valt in De Modellenmythe. Sceenshot uit afl. 2, Size zero

'Heroin chic' is een term die valt in De Modellenmythe. Sceenshot uit afl. 2, Size zero

Het schokkendste aan de documentaire-serie De modellenmythe vond ik toch nog de obsessie met dunheid. Wie denkt dat er ‘veel verbeterd is de laatste jaren’, gaat hier twijfelen. (De documentaire, in 4 delen, van regisseuse Nadia Shah is te zien op NPO Start.)
Heupomtrek 89 centimeter, dat is de grens. Wie 90 heeft, wordt zonder pardon afgeserveerd. Dat is héél dun! Je hebt je hele leven ingericht op het model-zijn, je hebt, bloedjong, al enig succes gehad, maar dan word je volwassen, je lijf wordt vrouwelijker – en je ligt er uit. Geen wonder dat eetstoornissen meer regel dan uitzondering zijn in die wereld.
De eenzaamheid van meisjes die afgebekt, afgekeurd, betast en slecht behandeld worden vliegt je aan.

Iets dat niet hardop wordt gezegd maar tussen de regels blijkt is, dat dit alles vooral, of zelfs alleen, geldt voor high fashion: de meest luxe couture. Voor meisjes die (met die rare modellenpasjes) willen lopen op de catwalks in Parijs, Milaan en New York, en met hun foto in Vogue en Harper’s willen staan.

Je kunt ook ‘commercieel’ gaan werken, klinkt het achteloos. Dat wordt verder niet uitgelegd; ik vermoed dat het gaat over fotomodellen voor modehuizen, reclamefotografie en dergelijke. En als ik het goed begrijp is ‘commercieel’ werk veel minder gruwelijk. Alleen – geen status hè. Voor status moet je honger lijden in die doodenge, valse couturewereld. En met die rare pasjes lopen natuurlijk.