Kan een vrouw echt zo sterk in haar schoenen staan dat ze niet jaloers is als ze haar geliefde moet delen met andere vrouwen? Waarom vertoont zij zich dan uitsluitend met oogmake-up die zo zwaar is dat het lijkt alsof ze zich wil verstoppen? Ik vraag het me af bij het boek Zelf, zelf! dat Aart Hoekman schreef op basis van gesprekken met de kunstenares Marte Röling (84). Het gaat over haar roerige, ja avontuurlijke leven, haar onverschrokkenheid, haar artistieke loopbaan en haar liefde voor therapeut en kunstenaar Henk Jurriaans (1940-2005), met wie zij ging wonen in een enorme boerderij in Uithuizen, hoog in het Noorden van Groningen. Het leest allemaal als een trein.
Vanaf 1965 tekende Röling voor de moderubriek van Het Parool, onder het pseudoniem Maureen Richardson. Ze had aan de Academie nog les gehad van Constance Wibaut, maar haar stijl was anders, bonkiger zou je haast zeggen, en op de duur ontwikkelde zij haar herkenbare ‘dubbele contour’. Ze ging altijd uitgebreid mee naar de modeshows in Parijs en elders, en had een belangrijke stem in de inhoud van de rubriek. Haar honderden modetekeningen in het Parool (te vinden via Delpher) geven een geweldig beeld van de sfeer en de stijl van die tijd.
In 1981 hield zij ermee op. In de krant kwam een vrolijk afscheidsinterview met haar door Alissa Morriën, op dat moment de moderedactrice, die een van Jurriaans’ andere vrouwen zou worden en met wie Röling tot de dag van vandaag samen woont in Uithuizen. Het boek Zelf, zelf! verscheen bij uitgeverij Brooklyn en is in (of via) elke boekwinkel te koop.